این شرکت‌ها در ازای پول افراد را ناپدید می‌کنند!

در ژاپن هر سال ده‌ها هزار نفر بی‌هیچ اثری ناپدید می‌شوند. هرچند این موضوع عجیب به‌نظر می‌رسد اما ریشه در فرهنگ این کشور دارد که در ادامه بیشتر با آن آشنا می‌شویم.

به گزارش ایسنا، به نقل از دیجیاتو، تعداد افراد ناپدیدشده در ژاپن طی سال‌های اخیر به‌طور پیوسته افزایش یافته است. این میزان از کمتر از ۸۰ هزار نفر در سال ۲۰۱۵ به نزدیک ۹۰ هزار نفر در سال ۲۰۱۹ رسیده است. انجمن حمایت از جستجوی افراد ناپدیدشده در ژاپن تخمین می‌زند که این عدد در واقعیت بسیار بیشتر از آمارهای موجود باشد.

با وجود اینکه این ناپدیدشدن‌ها در سال‌های اخیر بیشتر شده، به‌نظر می‌رسد مشکل چندان جدیدی نیست. واژه‌ای موسوم به «Kamikakushi» در باور عامیانه ژاپن وجود دارد که به معنای «روح‌ربایی» یا «برده شدن توسط ارواح» است و برای کسانی استفاده می‌شود که بدون هیچ اثری ناپدید می‌شدند.

دلایل ژاپنی‌ها برای ناپدیدشدن

مشکلات تجاری، مشکلات خانوادگی، بیماری‌ها و خشونت خانگی از دلایلی هستند که برای ناپدیدشدن افراد مطرح شده‌اند. اما میل به ناپدید شدن ریشه‌ای عمیق‌تر دارد و از بطن فرهنگ ژاپن سرچشمه می‌گیرد.

فرهنگ ژاپن بر پایه مفهومی با عنوان «Sekentei» بنا شده؛ یعنی فرهنگی که به‌شدت درگیر حفظ ظاهر است. در این فرهنگ، «غرور و افتخار» بر همه‌چیز اولویت دارد و «شرم» باری سنگین و طاقت‌فرسا برای انسان‌ها به شمار می‌رود.

بنابراین اگر کسب‌وکار شما شکست بخورد، اگر نتوانید هزینه خانواده خود را تأمین کنید، یا بیمار باشید و بدانید که باری بر دوش عزیزان خود خواهید شد، همه این دلایل می‌توانند باعث شوند احساس شرم زیادی کنید. این شرم چنان سنگینی می‌کند که فقط می‌خواهید ناپدید شوید، و همین کار را می‌کنید.

معمولاً افراد شرم خود را پنهان می‌کنند، به‌طوری که هیچ عضوی از خانواده از آن خبر نداشته باشد. تا اینکه یک روز فشارها بیش از حد می‌شود و به جای رفتن به محل کار، فرد همه‌چیز را رها کرده و می‌رود.

شرکت‌هایی که به ناپدیدشدن افراد کمک می‌کنند

در ژاپن آژانس‌هایی وجود دارند که به «جوهاتسوها» (ناپدیدشدگان) کمک می‌کنند.

این آژانس‌ها با نام «Yonige-Ya» شناخته می‌شوند که به معنای «مغازه‌های فرار شبانه» است. در ابتدا این شرکت‌ها برای کمک به فرار از دست نزول‌خوارها شکل گرفتند، اما امروزه مأموریت آنها بسیار انسانی‌تر است. بیشتر مشتریان آنها قربانیان خشونت خانگی هستند که جایی برای پناه بردن ندارند و چاره‌ای جز فرار نمی‌بینند.

این شرکت‌ها محل اقامت بعدی این افراد را آماده می‌کنند. آنها به دولت درخواست می‌دهند تا آدرس و اطلاعات تماس جدید شما را محرمانه نگه دارد، مدارک مدرسه و مهدکودک فرزندانتان را آماده می‌کنند و نقشه فرار را با دقت و در نهایت محرمانگی طرح می‌ریزند.

در روز فرار، آنها درست بعد از ترک خانه توسط همسر فرد سر می‌رسند و به سرعت وسایل مشتری خود را بسته‌بندی می‌کنند. سپس او، فرزندان و وسایل را به خانه جدید منتقل می‌کنند. خدمات در این نقطه هم پایان پیدا نمی‌کند؛ آنها همچنان به مشتریان درباره نحوه پنهان ماندن مشاوره می‌دهند و در صورت نیاز، کمک می‌کنند تا مدارک جدایی یا طلاق را تهیه کنند.

ناپدیدشدن واقعاً در قرن ۲۱ ممکن است؟

به‌عنوان یک پاسخ کوتاه به این سوال باید بگوییم که در ژاپن امکان‌پذیر است.

پلیس به دنبال «جوهاتسوها» نمی‌گردد، چون از نظر قانونی هیچ الزامی برای جستجوی افراد ناپدیدشده وجود ندارد، البته اگر آنها با اراده خود رفته باشند. بنابراین برای یافتن آنها باید از یک کارآگاه خصوصی کمک گرفت.

اما قوانین بسیار سخت‌گیرانه مربوط به حریم خصوصی در ژاپن، همراه با «قانون حفاظت از داده‌های شخصی»، باعث می‌شود دسترسی به اطلاعات شخصی حتی برای پلیس ممکن نباشد؛ مگر آنکه جرمی رخ داده باشد. این محدودیت حتی پس از مرگ فرد نیز ادامه پیدا می‌کند.

از سویی دیگر، اداره مهاجرت و بانک‌ها تحت هیچ شرایطی اطلاعات مشتریان را حتی به اعضای خانواده آنها فاش نمی‌کنند. بنابراین کارآگاه خصوصی هم با محدودیت شدید در دسترسی و جستجو روبه‌رو است.

*