طالبان در پنجشیر ۷۰۰ پاسگاه نظامی ایجاد کرده‌ است

حکومت طالبان در استان پنجشیر بیش از ۷۰۰ قرارگاه نظامی ساخته است و در این میان، ۲۸ باب مدرسه نیز به مکان‌های نظامی تبدیل شده‌اند. پنجشیر زادگاه احمدشاه مسعود، قهرمان ملی افغانستان است و بسیاری از فرماندهان جبهه مقاومت ملی به رهبری احمد مسعود نیز از همین استان‌اند.
به گزارش ایسنا، به نقل از ایندیپندنت، هرچند در سال جاری خورشیدی، هیچ‌گونه درگیری میان طالبان و نیروهای جبهه مقاومت ملی در پنجشیر گزارش نشده است، سال گذشته درگیری‌های سنگینی میان دو طرف رخ داد که به کشته و زخمی شدن شمار زیادی از نیروهای دو طرف منجر شد.
طلوع نیوز دوشنبه به نقل از ساکنان پنجشیر و فرماندهان طالبان گزارش داد که اینک بیش از ۷۰۰ قرارگاه نظامی طالبان در سراسر پنجشیر فعال است و نظامیان این گروه زندگی روزمره مردم را با چالش مواجه کرده‌اند.
شماری از ساکنان پنجشیر گفتند که ضمن برهم خوردن نظم روند آموزش در مدارس این استان، فضای اختناق و ترس در پنجشیر حاکم است.
ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان، در این مورد گفت که پیام مردم پنجشیر را به مسئولان این گروه می‌رساند.
مجاهد در مورد اینکه چرا نظامیان طالبان مدارس رسمی را به قرارگاه نظامی تبدیل کرده‌اند، سخنی نگفت، اما افزود که در مورد مدارس نیز با مسئولان اداره معارف (آموزش و پرورش) صحبت خواهد کرد.
پنجشیر که کانون اصلی فعالیت جبهه مقاومت ملی به رهبری احمد مسعود دانسته می‌شود، از نزدیک به دو سال پیش شاهد لشکرکشی بی‌سابقه طالبان است. طالبان در بهار ۱۴۰۱ با اعزام صدها جنگجوی مسلح تحت فرماندهی ملا عبدالقیوم ذاکر، قرارگاه‌های زیادی در مناطق کوهستانی پنجشیر ایجاد کردند. طالبان همزمان با این هجوم نظامی به پنجشیر، ده‌ها تن از غیرنظامیان را بازداشت، شکنجه و اعدام کردند.
سازمان عفو بین‌الملل، اوایل ژوئن سال جاری میلادی در گزارشی تحقیقی در مورد جنایات طالبان در پنجشیر، نوشت که فرماندهان این گروه مرتکب جنایات ضدبشری شده‌اند و نظامیان پیشین را اسیر، غیرنظامیان و ساکنان بومی منطقه را بازداشت، شکنجه و اعدام صحرایی کرده‌اند.
در گزارش عفو بین‌الملل آمده است که طالبان چوپان‌ها، کارگران و کشاورزان را به اتهام همکاری با جبهه مقاومت ملی، بازداشت کرده‌اند و برخی از این افراد در اثر شکنجه جان باخته‌اند. همچنین، چندین تن از شهروندان غیرنظامی در پنجشیر، از زمان بازداشت تاکنون ناپدیدند و تلاش‌ خانواده‌های آنان برای دریافت اطلاع از وضعیتشان بی‌نتیجه مانده است.

*