رونمایی دل‌تورو از «فرانکشتاین» در ونیز

گیرمو دل تورو، کارگردان مکزیکی برنده اسکار، با فیلم تازه‌اش «فرانکشتاین» در جشنواره ونیز حاضر شد و گفت اگرچه همیشه خواهان نمایش گسترده‌تر در سینماهاست، اما از برنامه نتفلیکس برای اکران سینمایی اثر راضی است.

به گزارش ایسنا، دل‌تورو در نشست خبری فیلم جدید «فرانکشتاین» که در بخش مسابقه اصلی ونیز رونمایی شد در صحبتی درباره تعداد محدود سالن‌های سینمایی که این فیلم قرار است از سوی کمپانی نتفلیکس در آن‌ها به روی پرده برود گفت همیشه بیشترِ هر چیزی را می‌خواهد اما با این حال تأکید کرد که از برنامه‌های اکران نتفلیکس برای فیلمش بسیار راضی است.

او افزود: «نبردی که ما برای روایت داستان‌ها در پیش داریم، در دو جبهه است: اول اندازه پرده سینما؛ و دوم اندازه ایده‌ها، اندازه جاه‌طلبی و عطش هنری که به سینما می‌آورید. آیا می‌توانیم مقیاس ایده‌ها را دوباره به دست آوریم؟ آیا می‌توانیم خودمان را در این زمینه به چالش بکشیم؟»

دل‌تورو تجربه خود را درباره فیلم «کوچه کابوس» که در سال ۲۰۲۱ به دلیل شیوع سویه اومیکرون کووید و همچنین اکران «مرد عنکبوتی: راهی به خانه نیست» در سالن‌های سینما خیلی دوام آورد یادآور شد و گفت: «هیچ‌وقت نمی‌دانید چه اتفاقی خواهد افتاد.»

او ادامه داد: «هیچ‌وقت نمی‌دانید قالب نمایش چه خواهد بود. آنچه می‌دانم این است که وقتی به بیش از ۳۰۰ میلیون بیننده دسترسی دارید، این فرصت و چالش را دارید که فیلمی بسازید که بتواند خود را به زیبایی متحول کند و حس سینما را برانگیزد، سپس در ابتدا سالن‌هایی برای آن فراهم کنید. این برای من تجربه‌ای بسیار خلاقانه است.»

«فرانکشتاین» قرار است پس از ونیز در جشنواره‌های تورنتو و بوسان نیز به نمایش درآید. نتفلیکس اکران سینمایی فیلم را برای ۱۷ اکتبر در آمریکا برنامه‌ریزی کرده و سه هفته بعد آن را روی پلتفرم خود منتشر خواهد کرد.

«فرانکشتاین» اقتباسی است از رمان کلاسیک نوشته مری شلی در سال ۱۸۱۸، درباره یک دانشمند نابغه اما خودشیفته که در آزمایشی هیولایی، موجودی را زنده می‌کند.

این فیلم‌ساز مکزیکی بار دیگر تأکید کرد که ساخت «فرانکشتاین» آرزویی است که از کودکی در سر داشته و در نهایت همکاری با نتفلیکس این امکان را فراهم کرده است.

او گفت: «وقتی با تد ساراندوس (مدیر نتفلیکس) ملاقات کردم، او پرسید: «چه چیزی در فهرست آرزوهای توست؟» من گفتم «پینوکیو» – او گفت «بساز». گفتم «فرانکشتاین» – او گفت «بساز». گفتم، «پروژه بزرگ است»، او گفت «بساز».

دل‌تورو ادامه داد: «این جاه‌طلبی بسیار اُپراگونه‌ای بود. وقتی کارگردانی می‌کنید، می‌توانید تصمیم بگیرید مهمان باشید یا میزبان برای گروه و بازیگران‌تان. من می‌خواستم یک ضیافت ۲۰ مرحله‌ای برپا کنم تا همه احساس کنند این فیلم متعلق به خودشان است و با شور و اشتیاق آن را بسازند. این وسعت لازم بود.»

دل‌تورو همچنین این ایده را که فیلمش استعاره‌ای از هوش مصنوعی است رد کرد و گفت: «من از هوش مصنوعی نمی‌ترسم؛ من از حماقت طبیعی می‌ترسم که بسیار فراوان‌تر است.»

او افزود: «ما در زمانه‌ای از ترس و ارعاب زندگی می‌کنیم. پاسخ، که هنر بخشی از آن است، عشق و بخشش است. پرسش مرکزی رمان این است که چه چیزی ما را انسان می‌کند؟ هیچ وظیفه‌ای مهم‌تر از این نیست که در زمانی که همه‌چیز ما را به سمت درک دوقطبی از انسانیت سوق می‌دهد، انسان باقی بمانیم».

دل‌تورو در پایان نیز گفت: فرانکشتاین، برای من جنبه‌ای خودزندگی‌نامه‌ای دارد و همچنین برای هر کسی که تلاش می‌کند روح خود را در زمانه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم حفظ کند، نیز همین‌طور است.»

*