به گزارش صنعت نیوز، سرمربی تیم ملی شنا کشورمان گفت: برای اینکه بتوانیم در آسیا و جهان حرفی برای گفتن داشته باشیم باید موانع بسیاری را از پیش رو برداریم و معتقدم که با بی توجهی و کم لطفی به شنا نمی‌توانیم کاری از پیش ببریم.
خشایار حضرتی افزود: شناگران کشورمان با مشکلات عدیده‌ای روبه رو هستند و باید سعی کنیم تا هرچه سریعتر این موانع را برای رشد و توسعه این رشته ورزشی از پیش رو بر داریم و اولین قدم برای پیشرفت این رشته ورزشی احداث استخرهای استاندارد است، زیرا استخرهایی که هم اکنون در کشور وجود از نظر طول و عرض با هیچکدام از استانداردهای موجود جهان همخوانی ندارد.
وی با بیان اینکه تنها استخر استاندارد ایران، استخر مجموعه ورزشی آزادی است گفت: البته سکوهای این استخر نیز در حال حاضر با استانداردهای دنیا مطابقت ندارد زیرا سالهاست که از ساخت آن می گذرد این در حالیست که شهر کازان روسیه که این اواخر در آن مسابقات شنای قهرمانی بزرگسالان جهان برگزار شد آن هم با جمعیت یک میلیون و دویست هزار نفری، 9 استخر استاندارد دارد.
وی افزود: مسئولان و متولیان ورزش کشور باید نظارت خاصی بر روی بودجه‌هایی که صرف ساخت یک استخر می‌شود داشته باشند زیرا استخرهایی که تاکنون ساخته شده است به هیچ وجه استاندارد نیست و اگر قرار است که بودجه‌ای صرف احداث یک استخر شود حداقل در استانداردسازی آن نظارت شود.
وی افزود: آریا نسیمی شاد ملی‌پوش شنای کشورمان در یک استخر 33 متری تمرین می‌کرد و در مسابقات جهانی کازان روسیه حضور پیدا کرد، به طور حتم از شناگری که با این شرایط تمرین می‌کند نمی‌توان انتظار داشت که در برابر سایر رقبای جهانی رکورد زنی کند زیرا تمرین شنا در استخری که 33 متر طول دارد و قرار است شناگر ایران در مسابقات جهانی در یک استخر 50 یا 100متری مسابقه دهد موجب می‌شود تا ریتم زمانی شناگر دچار اختلال شود.
سرمربی تیم ملی شنا ایران گفت: شناگران ایران برای اینکه در هفته بتوانند حداقل یک جلسه آن هم به مدت یک ساعت و نیم تمرین کنند باید بلیت بخرند اما سایر شناگران جهان در بدترین حالت در طول هفته 5 تا 6 جلسه تمرینی دارند.
وی گفت:شناگرانی که در رده‌های سنی پایه قرار دارند انگیزه رقابتی بیشتری نسبت به شناگران رده‌های سنی جوانان و بزرگسالان دارند زیرا آنها هنوز با شرایط زندگی روبه‌رو نشده‌اند و دغدغه زیادی در این رابطه ندارند اما به محض اینکه همین شناگران به تیم ملی جوانان و بزرگسالان راه پیدا می‌کنند انگیزه خود را از دست می‌دهند چون از لحاظ مادی و معنوی تامین نمی‌شوند و در نهایت با تلاش‌های فراوان ما تا سنین 25 یا 26 سالگی در تیم ملی می‌مانند و پس از آن به سراغ تامین ملزومات زندگی خود می روند.
وی افزود:به اعتقاد من مسئولان نسبت به شناگران کم لطفی می‌کنند و این مسائل هم از کمبود منابع مالی نشات می‌گیرد. و ما هم نمی‌توانیم برای آنها اردوهای بلند مدت برون مرزی و حضور در مسابقات بزرگ را فراهم کنیم اما در همین مسابقات شنای قهرمانی جهان کازان روسیه، شناگران بالای سی سال برای حضور در مسابقات المپیک انگیزه رقابت دارند.
حضرتی گفت:در اغلب کشورها ورزش های پایه مثل شنا از بودجه‌های دولتی، منابع مالی خود را تامین و سایر رشته‌های ورزشی بودجه‌های مورد نیاز خود را از بنگاه‌های خصوصی در یافت می‌کنند اما در ایران ورزش‌هایی که به راحتی حامیان مالی را به خود جذب می‌کنند نیز از بودجه دولتی بهره می‌برند.
وی افزود: متاسفانه به دلیل نبود پخش تلویزیونی، حامیان مالی به سراغ ورزشی مثل شنا نمی‌آیند در عوض آنها از فوتبال، والیبال و بسکتبال حمایت می‌کنند.
وی گفت: متاسفانه متولیان ورزش کشور هم توجهی به ورزش شنا ندارند و فدراسیون شنا، شیرجه و واترپلو باید با بودجه ای اندک، سه رشته ورزشی را تحت پوشش خود قرار دهد و در این میان بازهم جای امیدواری است که حداقل حامیان مالی به واترپلو کمک می‌کنند و علت حمایت آنان این است که واترپلو جزو رشته‌های توپی است و در کشور ما نیز برای ورزش‌های توپی اهمیت بیشتری قائل می‌شوند.
سرمربی تیم ملی شنای کشورمان گفت: اگر مسئولان فدراسیون شنا به هر دلیلی نمی‌توانند از شناگران کشورمان حمایت کنند در عوض تدابیری بیندیشید تا شناگران کشورمان بتوانند با پرداخت هزینه‌های اندک، ساعت‌های بیشتری در هفته شنا کنند.
وی افزود:اگر قرار است که متولیان ورزش کشور نگاه قهرمانی به ورزش شنا داشته باشند ابتدا باید زیرساخت‌های این رشته ورزشی را درست کنند زیرا فردی که یک استخر را اجاره می‌کند مجبور می‌شود برای تامین هزینه‌ها، سنگینی بار مالی را بر دوش خانواده‌هایی قرار دهند که علاقمند هستند فرزندانشان ورزش شنا را دنبال کند و اگر هم هزینه‌ها برای خانواده‌ها گزاف باشد آنها از ورود فرزندان خود به این رشته ورزشی جلوگیری می‌کنند.
وی گفت: در طول یکسال تنها 1500 شناگر در سراسر ایران مشاهده می‌کنیم که حرفه ای تمرین می کنند که آنها نیز در سنین بزرگسالی کم کم از فعالیت در این رشته دست می‌کشند و در نهایت می‌بینیم که 5 یا 6 شناگر حرفه‌ای در این رشته فعال هستند این درحالیست که از میان این افراد باید استعدادهای قهرمانی نیز کشف شود.