گرامیداشت ۶ هنرمند فقید موسیقی

مراسم گرامیداشت یاد شش هنرمند فقید موسیقی در خانه موسیقی ایران برگزار شد.

به گزارش ایسنا، نشست مهرماه خانه موسیقی ایران با موضوع گرامیداشت یاد هنرمندان تازه درگذشته، یکشنبه ۲۷ مهرماه در خانه موسیقی ایران با حضور جمعی از هنرمندان موسیقی و بابک رضایی مدیرکل دفتر موسیقی برگزار شد.

در ابتدای برنامه کلیپی از مراسم تشییع پیکر احمد پژمان برای حاضران پخش شد. سپس هوشنگ کامکار ضمن قدردانی از این هنرمند برجسته، از نقش اثرگذار پژمان در شکل‌گیری موسیقی علمی و چندصدایی ایران سخن گفت.

کامکار در ابتدای سخنان خود با یادآوری نخستین دیدارش با احمد پژمان گفت: در سال ۱۳۵۰، زمانی که در هنرستان عالی موسیقی مشغول تحصیل بودم، آقای پژمان را ملاقات کردم و از محضر و آثار ایشان بهره‌های فراوان بردم. چهره مهربان و فروتن او با آن همه دانش موسیقی برایم تا امروز سمبول هنرمندی واقعی و بزرگ است.

این آهنگساز ادامه داد: استاد پژمان علاقه زیادی به انواع موسیقی ایران، به‌ویژه موسیقی محلی و کردی داشت که هسته اصلی بسیاری از آثار او را تشکیل می داد. او نخستین آهنگساز ایرانی بود که با بهره‌گیری از فنون علمی آهنگسازی و چندصدایی جهانی، توانست موسیقی ایرانی را به زبانی نو و علمی بیان کند، بی‌آن‌که اصالت آن از میان رود. می‌توان گفت او پایه‌گذار اندیشه‌ موسیقی ملی ایران در قالب علمی است.

کامکار درباره آثار ماندگار احمد پژمان گفت: ایشان علاوه بر آثار فراوانی که برای سازهای ایرانی نوشته‌اند، خالق آثار سمفونیک، اپراها و باله‌های ارزشمندی نیز هستند که در ایران و اروپا اجرا شده و مورد توجه قرار گرفته‌اند. همچنین موسیقی فیلم‌های دلیران تنگستان، شازده احتجاب، سایه‌های بلند باد، روسری آبی، بوی کافور عطر یاس و خانه‌ای روی آب از آثار شناخته‌شده اوست.

او در پایان سخنانش بیان کرد: من در دانشگاه تهران شاگرد استاد پژمان در درس‌های آهنگسازی از دانش و منش او بسیار آموختم. واقعاً خود را مدیون ایشان می‌دانم. بعدها دوستی عمیقی میان‌مان شکل گرفت و خاطرات گران‌قدری از آن دوران دارم که همیشه در یادم خواهد ماند.

در ادامه سهراب زنگنه نوازنده پیانو یک قطعه از شوپن را نواخت و سپس کلیپی از زنده‌یاد رحیم بقائی صدابردار پخش شد.

در گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی موسیقی ایران از این برنامه آمده است: در ادامه مراسم حمیدرضا نوربخش، مدیرعامل خانه موسیقی ایران، گفت: باعث افتخار و مباهات من است که عزیزان از همه‌ جای کشور اینجا را خانه خود می‌دانند و با لطف و مهر همیشگی‌شان حضور می‌یابند. خوشحالم که حداقل ماهی یک بار دیگر دیداری تازه می‌کنیم. می‌خواهم یاد این شش عزیز درگذشته اخیر را گرامی بدارم، به روح‌شان درود بفرستم و برایشان طلب رحمت و رضوان کنم.

او در ادامه با اشاره به حضور برخی از مدیران کل دفتر موسیقی در دوره‌های مختلف در این مراسم اظهار کرد: یک کار ارزشمند و خلاقانه‌ که جناب آقای بابک رضایی، مدیرکل محترم دفتر موسیقی، انجام دادند گردآوردن مدیران کلان ادوار مختلف دفتر موسیقی برای هم‌فکری و هم‌گرایی و استفاده از تجارب بود. جلسه‌ امروز دوستان هم مصادف شده با نشست ما که پاسداشت و یادبود شش هنرمند ارجمند تازه‌درگذشته است و بزرگواری کردند و لطف کردند جلسه‌شان را با این نشست پیوند زدند. از بابک رضایی صمیمانه تشکر می‌کنم.

مدیرعامل خانه موسیقی افزود: استاد کامکار بعد از درگذشت استاد پژمان حال خوشی نداشتند چون پیوند عاطفی عمیقی میانشان وجود داشت. من در مراسم تشییع جنازه آقای پژمان، در غیاب آقای کامکار گفتم: نمی‌دانم از این پس هوشنگ کامکار می‌خواهد برای چه کسی آهنگ بسازد. چون همیشه در پی آن بود که اثر تازه‌اش را احمد پژمان بشنود و نظر او را جویا شود؛ نظر احمد پژمان از همه عالم برایش مهم‌تر بود. امیدوارم این خلأ را از نظر روحی بتوانید مدیریت کنید.

او ادامه داد: متأسفانه در این ایام هنرمندان زیادی را از دست‌ دادیم، رحیم بقایی پیشکسوت صدابرداری را که خود من نزدیک به ۴۰ سال با او خاطره داشتم. آقای جمشید عزیزخانی، خواننده عزیز و پیشکسوت کرمانشاه، که چه خاطرات زیادی با هم داشتیم و همین‌جا در خانه موسیقی برای ما خوانده بود و با مهر و عشق همیشگی در جلسات شرکت می‌کرد. بهمن رجبی، بزرگ‌مرد تنبک‌نوازی و یکی از نوابغ این رشته و چهره‌ای پیشرو، اندیشه‌ورز و متفاوت در تنبک‌نوازی که بی‌شک یکی از ارکان و استوانه‌های این هنر بود. همچنین آقای محمد یاسینی، نوازنده کرد و از داوران جشنواره موسیقی جوان را از دست دادیم که در همین ایام برگزاری جشنواره درگذشت. و امید جهان، هنرمند جوان و ارزشمند که درگذشتش برای همه ما شوک‌آور و غم‌انگیز بود.

پیانونوازی بهراد مومنی و پخش کلیپی از بهمن رجبی، جمشید عزیزخانی، محمد یاسینی و امید جهان از دیگر بخش‌های این مراسم بود.

همچنین اجرای قطعات کردی توسط محمدرضا دارابی با همراهی سجاد رضایی به عنوان نوازنده تار و دیوان، و دف‌نوازی گروه مشتاق متشکل از بهروز قهاری، صبا حسنی، مریم ملکی و مریم ترکمان از برنامه‌های این گرامیداشت بود.

در ادامه، سیدجواد هاشمی بازیگر و از نزدیکان امید جهان در سخنانی کوتاه گفت: دردناک‌ترین لحظه عمرم زمانی بود که در بم، هنگام فروخفتن امید، دستم در دستش بود و قلبش از کار افتاد. آن لحظه را هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنم.

او افزود: شاید جای او و رفتگان بهتر از ما باشد. شاید مردگان باید برای ما ختم بگیرند، چون حالشان از ما بهتر است. برای همه بزرگان این جمع آرزوی طول عمر و سلامت دارم. من حتی جرأت ندارم در چشم استادان حاضر زل بزنم.

بخش پایانی مراسم‌ با اجرای گروه افغان شامل حبیب نوازنده تنبور، قدیرثاقب نوازنده طبله، یوسف امانی آوازخوان، سمیر ثاقب آوازخوان، انیل ثاقب هم‌خوان و عرفان ثاقب هم‌خوان همراه بود.

داوود گنجه‌ای، داریوش پیرنیاکان، علی جهاندار، محمد ذوالنوری، رضا موسوی‌زاده، نسرین ناصحی، محمدرضا فیاض، حمیدرضا اردلان، بابک رضایی، حمیدرضا نوربخش، اسحاق شکری، حمیدرضا عاطفی، محمد خبری، طه حجازی ، محمد میرزمانی، پیروز ارجمند، آرش امینی، محسن رجب‌پور، غلام علمشاهی، تقی ضرابی، هوشنگ کامکار، شهلا میلانی، آذر هاشمی، هنگامه اخوان و... از حاضران در این مراسم بودند.

*