مرور مداخله نظامی آمریکا در حمایت از صدام و نتانیاهو
تاريخ : بيست و دوم مرداد 1404 ساعت 08:21   کد : 357699
ظاهراً ناتو و ورشو که به عنوان دو قطب نظامی متخاصم در برابر هم بودند در جنگ عراق علیه ایران هردو پیمان و هر دو ابرقدرت در کنار عراق ایستادند. چین نیز به عنوان سومین تأمین کننده سلاح و مهمات برای عراق عمل کرد. انگلستان و فرانسه و آلمان و سوئیس و کشورهای اروپای شرقی بویژه یوگسلاوی، در کنار عراق بودند. کشورهای عربی منطقه از بعد نظامی و سیاسی و مالی و تبلیغاتی در جبهه عراق بودند.

به گزارش ایسنا، رژیم صهیونیستی با چراغ سبز آمریکا بامداد ۲۳ خرداد جنگی ۱۲ روزه را علیه کشورمان آغاز کرد. در این تجاوز نظامی تعدادی از شهروندان و فرماندهانمان به شهادت رسیدند. آمریکا نیز مداخله‌ای مستقیم در هدف گیری سایت‌های هسته‌ای کشورمان داشت. نمونه این کار را پیش از این در دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ایران رقم زده بود.

در حقیقت آمریکا نیاز به بهانه داشت، تا بتواند از قانون مداخله در شرایط اضطراری استفاده کند. یکی از مهمترین سرفصل‌های مداخله آمریکا در جنگ به نفع عراق در سال ۱۳۶۴ رقم خورد. در این دوره‌ایران فاو را تسخیر کرده بود. بزرگراه بغداد - بصره توسط نیروهای ایرانی قطع شده بود. بصره در آستانه سقوط بود. بدیهی بود که آمریکا نمی‌خواست ایران پیروز شود و عراق شکست بخورد.

در همین شرایط بسیار پیچیده و خطرناک برای عراق، هواپیمای «میراژ اف ۱» عراقی با شلیک دو موشک «اگزوسه» به کشتی آمریکایی استارک در ساعت حدود ۱۰ شب ۲۷ اردیبهشت ١٣٦٦، مطابق با ۱۷ ماه می ۱۹۸۷، حمله کرد. در این حمله ۳۷ نفر از افراد نیروی دریایی آمریکا کشته و ۲۱ نفر مجروح شدند. عراق، نزار حمدون معاون وزارت خارجه را برای عذرخواهی و پرداخت خسارت به خانواده های کشته شدگان آمریکا فرستاد؛ اما دو اتفاق مهم افتاد: اول اینکه آمریکا از این حادثه به عنوان تعرض به نیروهای آمریکایی در منطقه استفاده کرد و از امکان استفاده از قانون بهره جست؛ دوم اینکه آمریکا نه تنها عراق را محکوم نکرد، بلکه برعکس، رونالد ریگان با تعبیر بسیار تندی ایران را محکوم کرد و از ایران به عنوان «شرور» نام برد.

آمریکا به نیروی دریایی ایران و اسکله‌های نفتی حمله کرد؛ هواپیمای مسافربری را سرنگون کرد؛ به عراق در بازپس گیری فاو کمک کرد تا ورق برگردد و عراق طرف شکست خورده در جنگ نباشد. جنگ تحمیلی پدیده غریبی بود؛ گویی تمام دنیا در سمت عراق ایستاده بود. آمریکا و شوروی در دوران جنگ سرد به سر می‌بردند و جهان را به مناطق نفوذ خود تقسیم کرده بودند.

ظاهراً ناتو و ورشو که به عنوان دو قطب نظامی متخاصم در برابر هم بودند در جنگ عراق علیه ایران هردو پیمان و هر دو ابرقدرت در کنار عراق ایستادند. چین نیز به عنوان سومین تأمین کننده سلاح و مهمات برای عراق عمل کرد. انگلستان و فرانسه و آلمان و سوئیس و کشورهای اروپای شرقی بویژه یوگسلاوی، در کنار عراق بودند. کشورهای عربی منطقه از بعد نظامی و سیاسی و مالی و تبلیغاتی در جبهه عراق بودند.

صنایع مصر که روسی بود برای ماشین جنگی عراق اسلحه تولید می‌کرد. انور سادات و مبارک جنگ را فرصتی می‌دیدند تا خود را از شر سلاح‌های روسی آزاد کنند. عربستان و امارات و کویت و قطر نزدیک به ۱۰۰ میلیارد دلار به عنوان کمک یا وام در اختیار عراق قرار دادند؛ به جای عراق نفت فروختند و هزینه فروش اسلحه از سوی آمریکا و شوروی و فرانسه و چین را تأمین کردند. اگر بگوییم در جنگ تحمیلی، ایران با یک جنگ جهانی علیه استقلال و تمامیت ارزی خود رویارو بود، سخنی به گزاف نگفته‌ایم.

منبع:
پشتیبانان صدام در هشت سال جنگ تحمیلی، سرتیپ دوم ستاد حسن فردپور، انتشارات ایران سبز.