|
زنگ خطر یک فاجعه در کوهستان سبلان
|
تاريخ :
بيستم مرداد 1404 ساعت 15:35
|
|
کد : 347595
|
چند روزی است قله سبلان به واسطه خرس‌هایش خبرساز شده است؛ اخیرا فیلمی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده که نشان می‌دهد کوهنوردان بدون در نظر گرفتن عواقب جانی، به خرس قهوه‌ای این کوهستان نزدیک شده، فیلم می‌گیرند و به او غذا می‌دهند.
ایسنا: چند روزی است قله سبلان به واسطه خرس‌هایش خبرساز شده است؛ اخیرا فیلمی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده که نشان می‌دهد کوهنوردان بدون در نظر گرفتن عواقب جانی، به خرس قهوه‌ای این کوهستان نزدیک شده، فیلم می‌گیرند و به او غذا می‌دهند.
کوهستان سبلان زیستگاه و خانه چندین خرس است. بیشتر کوهنوردان که در فصل تابستان به این قله صعود کرده‌اند خاطره و روایتی از خرس قهوه‌ای سبلان دارند. یکی می‌گوید «آن را در نزدیکی پناهگاه کوهنوردان دیده است که با بچه‌هایش دنبال غذا می‌گشته» و دیگری به یاد می‌آورد بوی غذا خرس و توله‌هایش را به سمت چادر کوهنوردان کشانده و باعث آسیب رساندن به چادر و محتویات داخل آن شده است.
صحبت از خرس است؛ پستانداری وحشی که در فصل‌های مختلف از مواد غذایی متفاوتی استفاده می‌کند و حجم غذاها و نوع مواد غذایی که در طبیعت پیدا می‌کند، با غذاهایی که انسان‌ها در اختیار آنها می‌گذارد، کاملا متفاوت است و غذارسانی به آنها باعث مشکلات متعددی می‌شود. در کشورهای توسعه‌یافته برای غذا دادن به حیوانات قوانین سختگیرانه‌ای وجود دارد، اما در باور عامه برخی مردم ما این کار مترادف است با حیوان‌دوستی و انسانیت.
با همین نگاه، تعدادی از کوهنوردان به طور غیر معمومل به این حیوان وحشی غذارسانی می‌کنند. از نگاه فعالان محیط زیست و دامپزشکان این کارِ خودسرانه باعث می‌شود حیوانات وحشی به جای آن که خوی وحشیگری‌شان برای مقابله با خطرات و شکار حفظ و تقویت شود، رفتار طبیعی‌شان تغییر کند و کم‌کم از زیستگاه‌های خود فاصله بگیرند و به زیستگاه انسان‌ها نزدیک شوند. موضوعی که هم برای حیوان خطرناک است و هم برای انسان‌ها.
وقتی خرس‌ها متوجه می‌شوند می‌توانند به طور معمول برای غذا به همان منطقه برگردند، جسورتر و کم‌احتیاط‌تر می‌شوند. ضرب‌المثل معروف «خرس سیر شده، خرس مرده است» به این معنی نیست که خرس در نتیجه خوردن غذای انسان خواهد مرد. خود غذا خطرناک نیست، بلکه محل قرارگیری غذا است که آن را برای انسان‌ها و خرس‌ها خطرناک می‌کند.
خرس‌ها به مکان‌هایی برمی‌گردند که می‌دانند می‌توانند غذا پیدا کنند. غذایی که توسط انسان رها می‌شود اغلب در یک منطقه پرجمعیت پیدا می‌شود که هم زندگی خرس و هم زندگی سایر افراد را به خطر می‌اندازد. متأسفانه، این خرس‌ها اغلب به دلیل تبدیل شدن به خطری برای جامعه، معدوم می‌شوند.
اگرچه شناخت دامنه پراکندگی خرس قهوه‌ای، آمار جمعیت گونه، شرایط محیط، بررسی زیستگاه، وضعیت جمعیت گونه‌های هم زیستگاه با آن، نصب تابلوهای هشدار دهنده، آموزش عشایر، زنبورداران و جوامع محلی، کوهنوردان و در نهایت برنامه‌ریزی و مدیریت براساس اطلاعات به دست آمده از اقدامات اساسی انجام شده برای حفظ و بقای خرس قهوه ای سبلان است، اما با این وجود همچنان رفتار هیجانی کوهنوردان باعث بروز مشکلاتی خواهد شد.
یکی دیگر از پیامدهای غذارسانی به چنین پستانداری این است که چرخه‌های زیستی او به هم می‌خورد. حیوانات وحشی در فصل‌های مختلف از مواد غذایی متفاوتی استفاده می‌کنند و حجم غذاها و نوع مواد غذایی که در طبیعت پیدا می‌کنند، با غذاهایی که انسان‌ها در اختیار آنها می‌گذارند، کاملا متفاوت است و این باعث مشکلات متابولیسمی در آنها می‌شود، مشکلاتی در چرخه‌های زیستی طبیعی آنها ایجاد می‌کند، رفتار طبیعی آنها را تغییر می‌دهد، تعارض بین خودشان را زیاد می‌کند، بیماری‌های مختلف در آنها افزایش پیدا می‌کند. همه این مشکلات به خاطر زباله‌ای است که آدم‌ها به اسم غذا به حیوانات وحشی می‌دهند.
قطعا دیدن خرس در طبیعت می‌تواند هیجان‌انگیز و جذاب باشد، اما اگر خرسی را دیدید، به سمت آن نروید یا سعی نکنید به آن غذا بدهید. خرس‌ها اغلب برای ما خطرناک نیستند، مگر اینکه تحریک شوند. در طبیعت، خرس‌ها معمولاً از انسان‌ها می‌ترسند و ترجیح می‌دهند از رویارویی اجتناب کنند.
|