سخنگوی وزارت خارجه روسیه گفت که مسکو از افزایش تنش‌ها در کوزوو که مقصر آنها را مقاماتی با قومیت آلبانیایی‌ «رادیکال» و حامیان غربی آنها می‌داند، نگران است.

به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری راشا تودی، «ماریا زاخارووا»، سخنگوی وزارت خارجه روسیه دوشنبه به خبرنگاران گفت: مقامات در پریشتینا با همدستی ایالات متحده و اتحادیه اروپا یک سری اقدامات تحریک‌آمیز را انجام داده‌اند و از خشونت با انگیزه قومی برای هدف قرار دادن صرب‌های باقی مانده در کوزوو استفاده کرده‌اند.

زاخارووا گفت که آلبین کورتی، نخست‌وزیر کوزوو با «بازی با آتش، ایجاد هیستری صرب‌هراسی و تشدید تنش‌ها دارد به یک درگیری مسلحانه نزدیک می‌شود تا توجهات به سیاست داخلی شکست‌خورده خود را منحرف کند.» او افزود که فقط بردباری صرب‌های محلی و دولت بلگراد مانع از تبدیل اوضاع به خشونت آشکار می‌شود.

ماریا زاخارووا با تایید موضع بلگراد مبنی بر اینکه آلبانیایی‌های کوزوو و غرب به طرز «ریاکارانه» قطعنامه ۱۲۴۴ شورای امنیت سازمان ملل، توافق‌نامه‌های بروکسل و واشنگتن را نادیده می‌گیرند، گفت: ما با رهبری صربستان اعلام همبستگی می‌کنیم.

سخنگوی وزارت خارجه روسیه گفت: قطعنامه ۱۲۴۴ شورای امنیت سازمان ملل متحد، تصریح می‌کند که صربستان به وضوح می‌تواند نیروهای امنیتی خود را به کوزوو بفرستد و حتی مدافعان نظم مبتنی بر قوانین نمی‌توانند این موضوع را انکار کنند.

او به طور خاص به اظهارات اخیر آنالنا بربوک، وزیر امور خارجه آلمان اشاره کرد که چنین استقراری را «کاملاً غیر قابل قبول» دانست و صربستان هم این واکنش آلمان را «پوچ» توصیف کرد.

زاخارووا خاطرنشان کرد: ایالات متحده و اتحادیه اروپا به جای فشار بر آلبانیایی‌های قومی برای پایبندی به توافق‌های امضا شده، سند بروکسل را به‌طور آشکار نابود کرده‌اند و عمل شریرانه قلدری و سرزنش صرب‌های کوزوو را ترجیح می‌دهند.

ماه گذشته، بروکسل و واشنگتن موفق شدند دولت کوزوو را که صربستان آن را استان جدا شده خود تلقی می‌کند، متقاعد کنند که از طرح خود برای غیرقانونی دانستن پلاک‌های خودروهای صربستان که وارد کوزوو می‌شوند، صرف‌نظر کند. آرامش نسبی اما کمتر از دو هفته دوام آورد.

در همین حال روز دوشنبه «الکساندر بوتسان-خارچنکو» نماینده روسیه در بلگراد به شبکه تلویزیونی روسیا۲۴ گفت که بن‌بست کنونی در کوزوو شباهت عجیبی به بحران دونباس دارد.

این دیپلمات گفت: کل وضعیت، همه چیز، از جمله نگرش پریشتینا (دولت کوزوو) نسبت به صرب‌های کوزوو، هرچند در مقیاس کوچک‌تر، شبیه به آنچه در اوکراین اتفاق افتاده و همچنان هم در حال وقوع است، است. غرب هم با دولت با قومیت آلبانیایی کوزوو هم همان رفتاری را دارد که با کی‌یف دارد.

این نماینده روسیه با مقایسه بحران دونباس با تنش‌ها در کوزوو، افزود که «میل پریشتینا برای کنترل تمام کوزوو، از جمله مناطقی با سکنه صرب، آن هم به هر قیمتی، چیزی است که در قلب این بن‌بست نهفته است. هرگونه تشدید بیشتر وضعیت، منجر به عواقب شدیدتری خواهد شد.

در تاریخ ۱۰ دسامبر، «ویوسا عثمانی» رئیس جمهوری کوزوو اعلام کرد، انتخابات محلی که قرار بود در ماه جاری میلادی در مناطقی با جمعیت اکثرا صرب برگزار شود، تا آوریل سال آتی میلادی به تعویق می‌افتد.

در همان روز، «الکساندر ووجیچ» رئیس‌جمهوری صربستان هم گفت که بلگراد از صلحبان‌های ناتو می‌خواهد تا اجازه دهند نیروهای ارتش و پلیس صربستان در کوزوو مستقر شوند، با این حال او گفت که فکر نمی‌کند این خواسته تایید شود. وی طی یک کنفرانس خبری در بلگراد اظهار کرد که این خواسته را طی نامه‌ای به اطلاع فرمانده نیروهای ناتو در کوزوو موسوم به "کی‌فور" (KFOR) می‌رساند.

وزیر خارجه آلمان هم گفت که لفاظی صربستان درخصوص مسئله کوزوو "غیر قابل قبول" است و به تنش‌های پیرامون کوزوو دامن می‌زند.

پس از اعلام استقلال کوزوو از صربستان در ۱۸ فوریه ۲۰۰۸، برخی از کشورها از جمله آمریکا، آلمان و انگلیس، استقلال کوزوو را به رسمیت شناخته و برخی دیگر مانند روسیه، یونان و صربستان از به رسمیت شناختن کوزوو مستقل خودداری کردند. صربستان، امروزه هنوز کوزوو را با عنوان استان خودمختار کوزوو و متوهیا، بخشی از قلمرو خود به حساب می‌آورد.

این اولین باری است که بلگراد براساس مفاد یک قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد که به جنگ ۱۹۹۸-۱۹۹۹ خاتمه داد، که در آن ناتو علیه صربستان برای حفاظت از کوزوو با اکثریت آلبانیایی‌تبار وساطت کرد، درخواست استقرار نیرو در کوزوو کرده است.

این قطعنامه می‌گوید که صربستان می‌تواند تا ۱۰۰۰ مامور نظامی، پلیس و مقام‌های گمرک را در اماکن مذهبی مسیحیان ارتدوکس، مناطقی که اکثریت صرب دارند و گذرگاه‌های مرزی مستقر کند و این در صورتی که چنین استقراری توسط فرمانده کی‌فور تأیید شود.