به گزارش خبرنگار گروه كشتيراني صنعت نيوز، براساس ماده واحده این قانون به دولت ایران اجازه داده می‌شود به ضمائم 3 و 4 کنوانسیون بین المللی جلوگیری از آلودگی ناشی از کشتیها و پروتکل 1997 میلادی (1376 هجری شمسی) برای اطلاع کنوانسیون یاد شده (الحاق ضمیمه 6 به آن ) ملحق شود و اسناد آن را نزد این کنوانسیون تودیع کند.
کنوانسیون بین المللی جلوگیری از آلودگی ناشی از کشتیها مصوب 1973 که پس از پروتکل الحاقی به آن در سال 1378 به « مارپل 1973-1978 » مشهور شد مهم‌ترین معاهده بین‌المللی در زمینه آلودگی ناشی از کشتی‌هاست.
در سال 1380 قانون الحاق به ماریل (1973-1978) و ضمائم (1)، (2) و (5) آن به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و دولت در اجرای اصل 77 قانون اساسی لایحه الحاق جمهوری اسلامی ایران به ضمائم (3)، (4) و (6) ماریل (1973-1978) را برای تصویب ، به مجلس تقدیم کرده بود.
براین اساس ضمیمه (3) معاهده بین‌المللی مورد بحث مربوط به آلودگی ناشی از مواد مضری است که به اشکال مختلف، از جمله به صورت بسته بندی شده با کشتی حمل می‌شود.
ضمیمه (4) در خصوص آلودگی ناشی از فاضلاب کشتیها و ضمیمه (6) در مورد جلوگیری از آلودگی هوا ناشی از کشتی‌هاست.